Soms moet je niet krabben als je jeuk hebt!!!!. Dit is het inzicht van coachklant Carin. Zij doet haar verhaal over de situatie waar zij in zit.
Zij gebruikt veel woorden om de situatie uit te leggen en duidelijk te maken hoe naar en onhoudbaar de situatie is geworden.
Zij heeft ook oplossingen voor de ander, hij zou nu toch eindelijk eens…of…..het zijn kleine variaties op hetzelfde verhaal.
We gaan langzamer lopen en uiteindelijk staan we stil. We worden stil. Ze begint te lachen.
Lachen doordat zij ziet dat het haar niet helpt om in herhaling te vallen. Dat het haar niet helpt om met kleine variaties hetzelfde verhaal aan mij en vooral aan zichzelf te vertellen. De lach wordt nog breder door de metafoor van een muggenbult.
Lachend zegt zij: “ik merk dat ik een bult op mijn arm heb.
En als ik gehoor geef aan de jeuk dan ga ik krabben. Hoe meer ik krab hoe erger de jeuk wordt.
HET WORDT ERGER I.P.V. MINDER
Net zoals ik maar blijf vertellen over de situatie en blijf herhalen waarom hij doet wat hij doet en wat hij vooral anders zou moeten doen. En ik doe wat ik doe en wat de gevolgen daarvan zijn etc. Ik kan ook gewoon stoppen met krabben. Ik kan ook stoppen met steeds hetzelfde verhaal te vertellen, dat dezelfde ergernissen en dezelfde emoties brengt.
Ik kan mijn aandacht gewoon op iets anders richten. Dan is de bult er nog wel, die zit er. Ik kan er naar kijken, ik kan de jeuk voelen en het is aan mij of ik gehoor geef aan de jeuk en ga krabben!!”
“Wat een gevoel van vrijheid geeft mij dat. Het wordt zo zichtbaar dat ik het zelf doe door maar te blijven krabben breng ik mezelf steeds in dezelfde situatie, blijf ik het op een zelfde manier bekijken vanuit het idee dat het dan over zal gaan, zich op zal lossen.
Wat ik kan doen is stoppen met krabben, mijn aandacht op iets anders richten.”
“Ik schreef gisteren nog een mail aan mijn team met als titel wat aandacht geeft groeit!!! Ik schreef het vast aan mezelf, alleen kon ik het toen nog niet op die manier lezen”.
Kom ik thuis van dit coachgesprek open ik mijn mail met daarin deze inspiratiemail, toeval bestaat!
Jouw gevoelens en emoties worden niet veroorzaakt door een ander.
Niemand heeft de macht om jou ongelukkig, boos, overstuur of beledigd te laten voelen.
Het zijn Pavlov-achtige reacties van je eigen mind.
Emotionele vrijheid ontstaat niet door de gedragingen van mensen om je heen proberen te veranderen, maar door je diepgaand bewust te worden van je eigen reactieve patronen.
– Erik van Zuydam-
Herken jij jouw Pavlov-reactie op een muggenbult?
Geef een reactie