Speciaal voor de lezers van de Bosklok vind je hier een aantal oefeningen om buiten te kunnen doen. Wil je de anderen oefeningen voor de rest van het jaar ook ontvangen? Stuur een email en je ontvangt deze in je mailbox.
Luisteren naar het fluisteren
Afgelopen week lijkt het wel of iedereen aandacht wil voor mentale fitheid en wil weten hoe op een goede manier om te kunnen gaan met stress.
Mijn nieuwsbrief gaat daar deze maand over doordat ik veel workshops gegeven heb en ook creatieve denksessies heb begeleid rondom dit thema. Ook las ik een blog van een collega mindfulnesstrainer, Melli O Brien, met daarin aandacht voor zogenaamde check-in momenten en de automatische piloot.
Niet verwonderlijk dat er vanuit verschillende hoeken aandacht is voor zelfzorg als basis om goed te kunnen blijven omgaan met de steeds veranderende omgeving.
Voor de meesten van ons is het dagelijks leven vol en druk. En al deze drukte kan veranderen in een manier van leven op de automatische piloot, waarbij we de ene dag na de andere gewoon door blijven gaan.
En hoe sneller we gaan, hoe meer we doen, hoe minder we de neiging hebben om te pauzeren en opnieuw contact te maken met wat er echt toe doet, diep in ons hart. En dan is het maar al te gemakkelijk om de weg kwijt te raken.
Het is dus enorm waardevol om zo nu en dan ruimte te maken in ons leven, om even te pauzeren en bij onszelf in te checken.
“Zonder in te checken kan je leven geen vlucht nemen……”
Hier zijn enkele aanwijzingen om in te checken:
Kijk wat voor jou een prettige manier is om tot een antwoord te komen op onderstaande vragen. De kunst is om voorbij je denken te gaan zodat je jouw hart kunt horen.
Misschien helpt het je om een moment te kiezen dat je naar buiten kunt gaan en daar een fijne plek kunt opzoeken, in het bos of aan zee. Daar even te zitten, te voelen dat je zit een paar keer wat dieper in en uit te ademen zodat je met je hele wezen in contact bent voordat je de antwoorden tot je laat komen. Op zo’n moment ga je voorbij aan het denken en je snelle eerste reacties en maak je ruimte voor een reactie vanuit diepere lagen in jezelf en authentieke antwoorden.
De vragen die je meeneemt zijn:
- Maak ik tijd voor de dingen die er echt toe doen?
- Wat houdt me ’s nachts wakker?
- Leef ik op een manier die me echt verbonden voelt met mijn waarden?
- Welke gesprekken heb ik uitgesteld die echt belangrijk zijn?
- Welke beslissingen moeten er worden genomen die nog niet zijn genomen?
- Ben ik de persoon die ik wil zijn?
- Wat is iets waar ik constant aan denk dat moet worden aangepakt?
- Waar heb ik hulp of ondersteuning bij nodig?
- Wat kan er verbeterd worden aan mijn relaties? Welke actie zou ik kunnen ondernemen om dit voor elkaar te krijgen?
Misschien laat de automatische piloot je denken dat je het te druk hebt of dat dit niet het juiste moment is om hier ruimte voor te maken. Merk op dat je er naar kunt luisteren en handelen en dat je ook de keus kan maken door het nu meteen te doen.
Niet nu, wanneer dan wel? Plan een afspraak met jezelf in je agenda.
Een pas op de plaats maken voorkomt dat je veel verderop tot de ontdekking komt dat je wel hard vooruit bent gegaan, dat je ver bent gekomen maar wellicht niet op de juiste weg. Tja dan ben je lekker bezig geweest en druk geweest en misschien verder van huis dan dat je dacht.
Het is van belang om met regelmaat de verbinding te ervaren met je lichaam, met je hart, met je ziel en te luisteren naar dit fluisteren.
Door aandacht te hebben voor dat wat fluistert maakt dat je meer in afstemming komt met wie je werkelijk bent in plaats van dat wat je denkt te zijn of te moeten zijn.
Je stemt je af op de stroom van het leven zelf, de plaats waar het vertrouwen weer gevoeld kan worden en de moed om dat te doen wat nodig is.
We kunnen dan opnieuw keuzes maken en voeding geven aan dat wat werkelijk van waarde is. Het zijn de momenten waarop je weer jouw noorden bepaald en je innerlijk kompas kunt gebruiken om koers te houden op je levensweg.
En nog steeds wandel ik graag met je mee om samen aandacht te hebben voor dat wat fluistert om zo koers te kunnen bepalen en houden.
Met je hoofd uit je hoofd, gaat niet werken, wat wel?
Hoe om te gaan met die overuren die ons denken soms maakt. Zelfs ons aanzet tot piekergedrag of ons allerlei doemscenario’s laat verschijnen.
Ik heb een grote fantasie welke, net als elke eigenschap, positief en negatief gebruikt kan worden. Als het gaat om het voorstellen van doemscenario’s leidt mijn fantasie tot toekomsttobben en wat is er dan veel mogelijk! Wat een voorstellend en voorspellend vermogen ik heb wordt mij op die momenten duidelijk.
Hoe kom ik uit mijn hoofd?
We weten dat als we vast komen te zitten in negatieve gedachten, onze focus daar ook blijft hangen. Het is een zwaan kleef aan mechanisme. Zo groeit een negatieve gedachte als een steentje dat van de berg afrolt en sneeuw oppikt en groeit, om te eindigen in een lawine.
Herken jij het ook? De spanning neemt niet alleen in je denken toe maar ook in je lichaam.
Hieronder vind je 8 manieren om los te komen uit deze maalstroom van gedachten.
Wat ons wel wordt geleerd is om de negatieve gedachten te verwisselen door positieve gedachten. Deze positieve gedachten kan je blijven herhalen totdat je voelt dat je losser komt van je tob-modus. Een bekrachtigende zin, ‘een facet’ zoals Ischa Judd het noemt werkt voor mij op sommige momenten.
“Loof de liefde in het moment voor haar volmaaktheid”.
In het begin gebeurt er van alles omdat mijn tob-modus de controle wil houden en op een bepaald moment maakt de gedachte ruimte om mij anders te voelen en ben ik weer los en in verbinding.
Het werkt soms, maar vaak is het zo dat je een beroep blijft doen op het denken waardoor ook de negatieve stroom aan gedachten, met alle gevoelens van dien, weer getriggerd kan worden.
Je kan ervoor kiezen om op te houden de boel te willen controleren, dat is namelijk waar de piekerfabriek dol op is! De illusie van controle hebben door het van alle kanten te bekijken en te blijven analyseren zodat je weet hoe te anticiperen etc. Het kan een dagtaak zijn en je in de nacht wakker houden.
Wat kan nog meer.
Je kan er voor kiezen om alles op te schrijven waardoor er ook afstand ontstaat omdat je het vanuit je hoofd op papier brengt. Het maakt dat je er naar kan kijken waardoor de identificatie met het denken minder wordt.
Je kan je gedachten voorstellen als een pakket en opmerken hoe groot het pakket is dat je draagt. Of wellicht heb jij al je gedachten, en dat waar jij je druk over maakt, in een rugzak, hoe groot is die en hoe zwaar? Of wellicht heb jij een ander beeld, welke jouw gedachten weer kunnen geven.
Suzan had het beeld van een centrifuge die heel hard draait. Haar gedachten als de was die aan de wanden kleeft en rondtolt. Wat ze ook kon opmerken is dat de centrifuge stil staat, niet of nauwelijks beweegt, maar ruimte geeft aan hetgeen er binnenin te keer gaat.
Het beeld liet haar zien dat zij ruimte mag geven aan het gedraai, geplak en getol en dat zij ernaar kan kijken en daar geen invloed op hoeft uit te oefenen, het mag laten voor wat het is.
Dan geschiedt het wonder……de identificatie met het denken valt weg. Er ontstaat ruimte.
In het beetje ruimte dat dan ontstaat kan je je aandacht brengen naar je lichaam, misschien een kleine glimlach om je mond. Het schijnt dat je daarmee je stresssysteem kalmeert doordat je een signaal afgeeft dat het goed is.
Stel jezelf verder gerust, ontspan je lichaam, je gezicht, je schouders….
En merk het effect daarvan op, wat ervaar je in je lichaam?
Wat ervaar je in je lichaam als je op een uitademing de spanning die je opgebouwd had in je lichaam, los kunt laten?
Het blijft en blijkt effectief om uit je hoofd te komen door het ervaren van je lichaam.
Nog meer mogelijkheden. Kom in actie! Lukt het niet positief te denken kies dan voor een positieve actie of handeling.
Ruim op, doe iets voor een ander, schrijf die mail eindelijk, breng dat boek terug wat al te lang ligt, betaal je rekeningen, bel je vriendin etc.
Of kies een grotere meer fysieke activiteit.
Ga lekker sporten, de tuin in, doe je hardlooprondje, je trimbaantje, je wandeling of bereid, met aandacht, een heerlijke en gezonde maaltijd. Zo zijn er tal van mogelijkheden om weer in verbinding te komen met het leven zelf.
Levenservaring gaat hier over het ervaren van het leven in jou.
Dat leven te ervaren door je af te stemmen op je lichaam, het leven daar te voelen, haar tintelingen, vibraties, het kloppen, het stromen, dan ben je er weer, in contact met jouw Stream of Life!
Uit je hoofd in verbinding met het leven.
Een meditatie doen kan natuurlijk ook altijd.
Mocht je een meditatie willen doen? Momenteel beluister ik weer met regelmaat de meditaties van Tara Brach, een collega mindfulnesstrainer. Zij weet mij telkens opnieuw te inspireren omdat zij ook gebruik maakt van mooie afsluitende teksten.
Luister via deze link
Peace Is This Moment Without Judgment by Dorothy Hunt
Do you think peace requires an end to war?
Or tigers eating only vegetables?
Does peace require an absence from
your boss, your spouse, yourself?…
Do you think peace will come some other place than here?
Some other time than Now?
In some other heart than yours?
Peace is this moment without judgment.
That is all. This moment in the Heart-space
where everything that Is, is welcome.
Peace is this moment without thinking
that it should be some other way,
that you should feel some other thing,
that your life should unfold according to your plans.
Peace is this moment without judgment,
this moment in the heart-space where
everything that is welcome.
En een happy song luisteren en meezingen kan ook behulpzaam zijn, welke of wat werkt voor jou?
We weten dat gedachten als een sneeuwbal kunnen samenpakken en dat er een moment is waarop de sneeuw ook weer vanzelf verdwijnt.
Het nut van nutteloos
Het moeten moet uit de weg, dat is wat zij lange tijd wist.
Sylvia probeerde dat ‘moeten’ uit de weg te ruimen en het frustreerde haar want het ‘moeten’ verdween niet en zij merkte op dat zij nog harder ging werken dan dat zij al deed.
De gedachte ‘als dat nu gedaan is’ zal ik rust vinden, bleek haar op het verkeerde been te zetten. Deze gedachte dreef haar voort, zonder de beloofde rust te vinden die zij voor ogen had.
Na een val van haar fiets was zij totaal ontregeld, zij vergat dingen, kon zich niet meer concentreren, was snel vermoeid. Het ging niet meer zoals zij wilde. Dit verhoogde de spanning nog meer omdat zij het gevoel kreeg dat alles tegen zat.
Zij kwam in coaching waarbij wij op pad gingen om te verkennen welke gedachtes zij zo serieus nam, wat was zij gaan geloven en kon het ook anders zijn dan wat zij dacht.
Nu liep zij stralend naast mij, ontspannen en een stevige stap. Ik keek haar aan en vroeg wat haar naar deze ervaring gebracht had. Dat was de coaching en de oefeningen vanuit de mindfulnesstraining die zij had doorlopen gedurende de wandelingen. Zij had het coaching plus programma gevolgd, op advies van haar manager.
Gretig pakte zij alles aan wat haar werd aangereikt, deed de oefeningen en merkte een verschuiving op, een verschuiving in haar waarneming, een verschuiving in haar manier van denken. Zij had zich nu aangewend eerst innerlijk te toetsen of er een actie en zo ja welke actie dan nodig zou zijn.
Het gaf haar zoveel inspiratie dat zij in overleg met haar manager tot een beeindiging kwam van de huidige functie en dat zij zichzelf de ruimte kon geven om echt keuzes te maken van binnenuit, passend bij wie zij werkelijk is in plaast van passend bij wie zij dacht te zijn.
De gedachte dat zij nuttig bezig moest zijn had haar tot vele resultaten gebracht en had haar uitgeput en uiteindelijk uit balans gebracht. Een nieuw evenwicht had zij gevonden gebaseerd op andere gedachten en gebaseerd op de ervaring die zij heeft opgedaan tijdens het doen van de oefeningen. Zij heeft ervaren wat het effect is van anders kijken, het effect gevoeld in haar emoties en in haar lichaam. En zij heeft geleerd om innerlijk te blijven toetsen wat voor haar klopt in het moment en bij waar zij op uit is.
Helpend was voor haar het 5 G schema waardoor zij helderheid kreeg over het effect van haar gedachten en leerde zij zien dat haar gedachten niet de waarheid verkondigden maar dat het ging om een voortdurende interpretatie van de werkelijkheid. Daar ontstond een opening waar zij gretig gebruik van wilde maken, want wat kon zij dan ook denken, wat zou er ook waar kunnen zijn?
Gebeurtenis, wat is er gebeurd?
Gedachte, wat dacht je?
Gevoel, wat voelde je?
Gedrag , wat deed je?
Gevolg, wat was het effect?
Ook het verhaal van de Eik had voor haar waarde omdat het haar liet zien wat het nut kon zijn van nutteloosheid.
Een timmerman en zijn leerling liepen samen door een groot bos. En toen ze een lange, enorme, knoestige, oude, mooie eik tegenkwamen, vroeg de timmerman aan zijn leerling: “Weet je waarom deze boom zo lang, zo groot, zo knoestig, zo oud en mooi is?” De leerling keek naar zijn meester en zei: “Nee … waarom?” “Nou,” zei de timmerman, “deze boom was nutteloos”.
Als het nuttig was geweest, zou het lang geleden zijn uitgesneden en in iets anders zijn verwerkt, bijvoorbeeld in een boot. Maar een boot die ervan was gemaakt, zou zinken, een kist zou snel rotten, een stuk gereedschap zou splijten, een deur zou sap sijpelen en een balk zou termieten hebben.
Het is waardeloos hout en heeft geen nut. Daarom heeft het zo’n hoge leeftijd bereikt. En het is precies omdat het nutteloos is dat hij zo groot, majestueus en zo mooi is geworden en dat je op een warme dag in de schaduw kunt zitten om te ontspannen.
“Niemand schijnt te weten hoe nuttig het is om zo nutteloos te zijn als deze prachtige boom.” Hij ging verder: “Weet je wat het is met nutteloos zijn? Het is vrij zijn van het streven om iets te worden, om iemand speciaal te zijn of om jezelf te bewijzen.
Nutteloos zijn is simpelweg ontspannen zoals je bent, om op je gemak te rusten. Dan blijf je op een gemakkelijke manier in je ware aard.
Je hoeft niets te doen, niets te zijn en niets te bereiken. Als we echt elke behoefte om op een bepaalde manier te zijn loslaten, alles met rust laten, dan zijn we echt vrij, net als de boom.”
Mooi hè dat deze gelijkenis zo weergeeft wat Sylvia tijdens de coaching ervaren heeft. Dat het haar gelukt is uit de race van moeten te stappen en te blijven. Dat zij zich niet laat misleiden door haar gedachte dat er iets te doen valt, dat zij nuttig moet bezig zijn. Gedreven door een gevoel dat zij alleen van waarde is als zij wat doet, dat zij nuttig moet zijn voor haar gezin, voor haar werkgever, voor haar team, voor haar vrienden. Het gevoel dat haar waarde vooral door haar handelen wordt bepaald wordt gevoed door angst. Bang zijn dat wie zij is niet genoeg is.
Het is waardevol om je af en toe af te vragen waarom je doet wat je doet en wat je zo tot actie aanzet. Wat maakt dat je zo nuttig wilt zijn voor een ander? Wat hoop je te winnen met al die efficiency en productiviteit? En voor wiens goedkeuring of lof? Wat maakt dat je zo druk bent of zo druk doet? Ligt er onder al deze ‘drukte’ de gedachte dat je dan goed bezig ben, dat je het leven dan verdient?
De waarheid is dat iedereen al waardevol en waardig is en daarmee een verschil maakt voor de wereld om je heen, daar hoef je niets voor te doen dat is wie en wat je bent. En als je dat kan ervaren en dat als uitgangspunt kan nemen voor keuzes die je maakt voor handelingen die je verricht dan verschijnt er een hemel op aarde.
Dan is er ontspanning en vreugde en gemak simpelweg om dat je bestaat, dat je leeft.
All inclusive
Als jouw leven een reis zou zijn, reis je dan ‘all-inclusive’?
Er komen momenteel veel geuren vrij door het kappen en zagen van de bomen in het bos ten gevolge van de valwind, juni vorig jaar. Het opruimen is nog steeds in volle gang. Ik liep en realiseerde mij dat het ruiken, de geuren, het ademen, symbool staat voor het leven.
Ik kan niet selecteren welke geur ik binnen laat en welke niet. Ik haal adem, inclusief al de verschillende geuren behorende bij een ademteug. Ik kan daar alleen maar ruimte voor maken, het binnen laten komen en weer laten gaan. Op dat moment heb ik het daarmee te doen.
Het is net als met het leven zelf, daar zit alles in. Wil ik leven, dan haal ik adem en in die ademhaling zit alle geur. Het is een all-inclusive verhaal.
Het leven is een ALL-INCLUSIVE reis.
In het leven zelf ervaar ik dat met regelmaat anders. Vind ik het lastiger om mij te openen en ruimte te maken voor dat wat ik ervaar en om mij heen zie. Ik ervaar verzet door iets te vinden van wat er is. Ik merk op dat ik voorkeuren heb. Dat ik het één wel wil en het ander niet.
Ik denk te weten wat beter of slechter is en ervaar spanning als hetgeen ik denk niet klopt bij dat wat ik meen te zien.
Dat is het moment waarop spanning zich opbouwt en mijn waarneming vernauwt. Het effect is dat ik nog minder kan ‘zien’ en voor ik het weet kom ik in een ‘gevecht’ met dat wat er is vanuit de mening dat het toch echt anders zou moeten zijn.
Onze voorkeuren en afkeuren bepalen hoe we omgaan met hetgeen er aan ons verschijnt. Deze voor- en afkeuren worden bepaald door onze gedachten. Hoe wij de zaak interpreteren maakt dat wij met regelmaat in een kramp verkeren en minder open en alert aanwezig kunnen zijn. De kunst is open en zacht aanwezig te zijn met alles wat er verschijnt.
Natuurlijk is de vraag dan HOE?
Het kan letterlijk en nu meteen. Als je nu dit leest en je aandacht naar binnen richt. Waar kan je je lichaam zachter maken, waar kan je meer open zijn? Kan je een moment met aandacht de beweging van je adem volgen en je voorstellen dat bij elke inademing je meer ruimte maakt en bij elke uitademing zachter en meer ontspannen wordt? Hoe zou het zijn als je dit met regelmaat zou doen, die ruimte en zachtheid ervaren?
Het antwoord van E. Tolle op HOE? is: Geen verzet bieden betekent niet noodzakelijk dat je niets doet. Het betekent dat doen ontdaan is van reacties. Geef mee om te overwinnen. Niets doen als je in een staat vent van intense aanwezigheid is een heel krachtig middel om situaties en mensen te veranderen en te helen.
Het wezenlijke verschil is bewustzijn
Reageren vanuit die alerte aanwezigheid is vrij van concepten waardoor het niet te voorspellen is wat de actie gaat zijn.
Tolle schrijft verder:
Het is de enige weg naar verlossing. Zolang de pijn ontkent wordt en niet bewust is, is de kans groot dat alles wat je denkt en doet besmet raakt. Je zendt dan de pijn uit en waardoor dit indirect bij je terugkomt. Hierdoor trekt je nog meer aan waar je vanaf wil!
Dus eigenlijk is er maar één weg en dat is de weg van bewustwording en door deze alerte staat van zijn, aanschouwen en aanvaarden van dat wat er is. De weg erdoor heen is de enige manier voor verandering met het licht van je bewustzijn breng je licht in de duisternis. Daar is de overgave en dat is wat we kunnen oefenen in elk moment.
Twee kansen om je verzet op te geven.
Elk moment kies je ervoor om je over te geven aan dat wat er is in het moment. Ja zeggen tegen dat wat er is, het is er nu toch om vervolgens te kunnen doen wat er te doen is. En als je niet kan aanvaarden van wat buiten je is, aanvaard dan wat in je is. De kunst is om geen weerstand te bieden aan bijvoorbeeld pijn, angst, verdriet. Kijken zonder etiket, zonder analyse……slechts ruimte maken voor wat is.
De reis op aarde is een all-inclusive reis, gaat over donker en licht, vreugde en verdriet, gemak en ongemak. Dit echt tot je door te laten dringen brengt al iets meer ontspanning dan het wegdrukken en vechten tegen dat wat je niet wil hebben. Het is wat het IS.
Doet mij denken aan de twee pijlen. Een analogie uit het boeddhisme waar ik regelmatig gebruik van maak binnen de coaching.
In het boeddhisme wordt de volgende analogie gebruikt voor het beschrijven van stress: het is als twee pijlen.
Het is alsof iemand die stress ervaart doorboord wordt door een pijl, en onmiddellijk daarna door een tweede pijl. We ervaren de stress van beide pijlen. Als je door iets in het leven geraakt wordt wat je stress oplevert (de eerste pijl), treden we die vaak tegemoet met een reactie van weerstand, aversie, angst. Deze reactie kan een eigen leven gaan leiden in onze gedachten en gevoelens, je kan in automatische belemmerende patronen terecht komen. We proberen bijvoorbeeld de stress te vermijden door niet te voelen (je af te sluiten), door afleiding te zoeken of je voelt je overweldigd door de situatie of het emotionele gevoel wat de stress oproept. Dit geheel aan reacties creëert de tweede pijl, die soms nog stressvoller aanvoelt dan de tweede pijl. De eerste pijl is meestal niet te vermijden. Het is de tweede pijl waarop je van invloed bent.
Gelukkig Nieuwjaar?
Als jij zorg draagt voor jouw basis dan draagt jouw basis zorg voor jou.
Deze keer liep ik op met een vrouw die juist de zorg voor haarzelf erg ter harte had genomen tijdens de Coronatijd waarin zij veel thuis aan het werk was en veel digitaal contact had met haar collega’s en haar studenten.
Zij wist dat zelfzorg van belang was, zeker nu zij een dierbare had verloren. Zij wandelde veel, deed twee maal in de week yoga, nam haar pauzes en toch…..raakte zij in paniek.
Reden voor haar om weer contact op te nemen. Tijdens de wandeling merkten we al snel een aantal dingen op, het tempo waarin zij liep en de beweging die zij maakte toen ik haar vroeg wat er nodig was. Haar lichaam vertelde het ons. Zij maakte een halve cirkel met beide handen die van boven naar beneden gingen.
Hoofd verbinden met haar lichaam leek de sleutel.
Wat bleek. Zij deed wel de goede dingen maar hetgeen zij deed was een actie vanuit doen gaan worden en minder vanuit het veld van stilte in haar zelf of richting de stilte in haar zelf.
Bijzonder dat zij niet zo zeer met andere oefeningen naar huis ging maar de oefeningen wel met een andere insteek ging uitvoeren. Niet het WAT maar het HOE gaat hier het verschil maken.
De wandelingen niet meer met vriendinnen en in gesprek of met een podcast op haar hoofd met de focus op 10.000 stappen die gezet dienen te worden. Maar wandelen op een andere manier. Alleen en vertraagd met aandacht voor haar lichaam, met aandacht voor geluid en aandacht voor alles wat beweegt.
Ook de yoga net anders insteken, de oefeningen doen met bewustzijn ten aanzien van haar lichaam, voelen en ervaren wat daar gebeurt gaat de sleutel zijn.
Laat het duidelijk maken dat we nog vele oefeningen kunnen doen in de ochtend, vroeg uit bed kunnen komen en ons lijstje af kunnen werken om het af te kunnen vinken. We houden ons zelf voor de gek omdat we denken dat we goed bezig zijn. En in dat goed bezig zijn ligt het verschil of wij dit doen vanuit aanwezigheid zodat wij ons openen voor dat wat er is. Of dat wij het doen om het gedaan te hebben en door kunnen naar het volgende. Dan is het een actiepunt geworden en geen punt van aandacht voor dat wat er in ons is.
De 7 kenmerken van de ‘doe – en de ‘zijn-modus van onze geest.
Automatische piloot – bewuste keuze
Analyseren – gewaar worden van je lichaam en zintuigen
Streven – Accepteren
Gedachten zijn feiten – Gedachten zijn mentale gebeurtenissen
Vermijden – benaderen
Mentale tijdreizen – huidige moment
Uitputtende activiteiten – voedende activiteiten
Wellicht haal je je doelen en ben je succesvol maar als het gaat om succesvol te zijn in het verruimen van je bewustzijn, het leven vanuit het midden van de Stream of Life dan vraagt dat om een bepaalde houding, een bepaalde intentie wat voelbaar wordt in je lichaam, de poort naar het bewustzijn in je leven hier op aarde.
Een leven vanuit het midden maakt dat je 100% beschikbaar bent voor dat wat er komt en voor dat wat er gaat. Zonder dat jij er tussen komt, jij je ermee bemoeit. Je geeft dan optimaal ruimte aan vernieuwing, ontwikkeling zoals een bloem vanzelf haar weg volgt naar bloei, moeiteloos en zonder er wat van te vinden. Ze laat haar geur los, geeft haar kleur vrij.
Het vraagt van ons om steeds opnieuw bewust te zijn of wij leven vanuit het midden, daar waar je je verbonden weet met de stroom van het leven zelf. Die stroom geeft de geur, de kleur maar ook de vorm aan de bloem. En omdat jij de natuur bent maakt de stream of life geen onderscheidt tussen de bloem en jou.
Zij schenkt jou eveneens dat je volledig tot bloei komt en groeit wanneer je het leven zelf niet in de weg zit.
Laat komen wat komt en laat gaan wat gaat, wees geen verzamelaar van ervaringen die opgesloten blijven zitten in jou. Dat past op een bepaald moment niet meer. Je barst uit je voegen.
In je lichaam aanwezig zijn. Ruimte maken steeds weer opnieuw en ontspannen steeds weer opnieuw, zoveel als mogelijk is, brengt je de ruimte die nodig is.
Ik adem in, ik maak ruimte.
Ik adem uit, ik ontspan.
Neem de mantra mee met elke inademing en uitademing en kom thuis in de wonderbaarlijke wereld van ZIJN.
Welkom in het nieuwe jaar!
