Hoe 1 zin uit de ‘spijt-top-5 van stervenden’ haar vleugels gaf.
Voor de tweede keer zagen wij elkaar voor een coachwandeling. De stap was steviger en sneller dan de vorige keer.
Meer energie en voortvarender. Wat was er gebeurd?
Terugkijkend naar de afgelopen twee weken kon zij een aantal zaken benoemen die in positieve zin hadden bijgedragen aan het verstevigen van haar basis.
Zelfzorg, een heel eenvoudige en doeltreffende manier om de basis te versterken. Goed eten, voldoende rust en ook beweging. Daar had zij de afgelopen periode al haar weg in gevonden en nu het de goede kant weer opgaat merkt zij dat het haar goed doet een bepaalde regelmaat te hebben, met aandacht voor ook rustmomenten.
Daarnaast was zij aan het opruimen gegaan, schoon schip maken. Niet alleen emotioneel maar ook letterlijk oude spullen wegdoen en ruimte maken.
Tijdens het opruimen kwam zij een oud krantenknipsel tegen waarin aandacht was voor de spijt-top-5 van stervenden.
Glunderend kijkt zij mij aan. “Zo’n herkenning”, zegt zij stralend!
Werk is belangrijk, maar niet het belangrijkste.
Maar waar ik de afgelopen week mee geëxperimenteerd heb is met de zin:
kan ik mezelf toestaan gelukkig te zijn?
Het had zo’n wonderlijke uitwerking op mij en op mijn dochter.
Opeens merkte ik op dat het koken betekenis kreeg, maar ook het samen eten, het bakken van een cake en het gewoon samen zijn……..
Het was zo wonderlijk dat ik ineens opmerkte dat ik lange tijd in een vechtmodus heb gezeten en dat dit gewoon voor mij is geworden, maar niet meer nodig is.
Door die ene zin kon ik het opeens anders ervaren. Ik kijk anders en kan nu dingen zien waar ik eigenlijk heel blij mee ben. Wonderlijk toch dat ik mij realiseer dat ik mezelf toestemming kan geven om gelukkig te zijn. En er is zoveel om blij mee te zijn. Het opent mijn ogen, het was er al die tijd ook al, alleen ik zag het niet, ik voelde het niet.
Ik stond het mijzelf niet toe.
Als wij aan het eind van het gesprek de acties bepalen voor de tussenliggende periode hoeft zij niet lang na te denken. Ik ga de spijt-top-5 ter harte nemen met het mezelf toestaan om gelukkig te zijn bovenaan!!
We worden heel nieuwsgierig naar de betekenis hiervan voor haar werk, daar gaan we de volgende wandeling mee verder.
Benieuwd naar de hele top 5?
Hieronder vind je de complete spijt-top-5 betuigingen. Deze zijn opgetekend door Bronnie Ware. Zij was verpleegster in een hospice en heeft daar de spijtbetuigingen van mensen in hun laatste levensfase vastgelegd, later heeft zij dit uitgebracht in een boek, The top five regrets of the dying.
1. Ik zou willen dat ik de moed gehad had, om een ‘waar’ leven te leven. En niet het leven dat ánderen van me verwachten.
2. Ik zou willen dat ik niet zo hard gewerkt had.
3. Ik zou willen dat ik de moed gehad had om mijn gevoelens te uiten.
4. Ik zou willen dat ik in contact was gebleven met mijn vrienden.
5. Ik zou willen dat ik mezelf meer had toégestaan om gelukkig te worden.
En wat laat dit jou NU voor mogelijkheden zien?
Geef een reactie